در قرن بیست‌و‌‌یکم شاهد نوعی نقض فاحش حقوق بشر در میانمار هستیم ،انتظار می‌رود دنیای اسلام و جوامع جهانی این اقدامات را محکوم کنند، به طور کل میانمار به دلیل آنکه دارای یک نظام سیاسی بسته است، جامعه آن هم یک جامعه بسته است و در آن جا بیش‌از یک میلیون نفر مسلمان مطابق آمارهایی که خودشان اعلام کرده‌اند، زندگی می‌کنند و متاسفانه تفکرنژاد پرستانه‌ای در میانمار حاکم است، یعنی هم جامعه آن یک جامعه بسته و هم نظام سیاسی آن یک نظام سیاسی بسته است بنابراین نوعی رگه‌های نژاد پرستانه و مذهب پرستی در آنها وجود دارد که نسبت به سایر نژاد‌ها و مذاهب حساسیت دارند.

باید گفت که شرایط کنونی میانمار تحمل زیست مسلمانان در این خاک، منطقه‌ای که ولایت آراکاده ‌هست را ندارد به همین دلیل اینها به عنوان یک شکاف اجتماعی درگیری‌هایی را به وجود آوردند که به آواره شدن مسلمانان این کشور و سرازیر شدن آنها به سمت مرزهای بنگلادش منجر شده است. این مساله در دنیای قرن بیست و یکم نوعی نقض فاحش حقوق بشر قلمداد می‌شود و انتظار می‌رود که جوامع اسلامی و جهانی این اقدامات را محکوم کنند.

از قدیم الایام بودائیان با این قسمت سرسازگاری نداشتند، از قرن اول هجری به بعد مسلمانان از مناطق مختلف به جنوب و جنوب شرق آسیا حرکت کردند و عده‌ای از آنها در میانمار مستقر شدند و تقریبا به تناوب نوعی تنش بین این بودائیان و مسلمانان وجود داشته و الان رنگ و روی بیشتری به خودش گرفته است. ریشه اصلی بحران این است که نوعی بحران توزیع وجود دارد یعنی نسبت به مسلمانان بی‌مهری می‌‌ورزند و حقوق اولیه و اساسی مسلمانان را پایمال می‌کنند لذا مسلمانان هم در قالب تشکل‌هایی تحت عنوان «آراکاده روجینگیا» جمع شدند و خواهان حقوق خودشان هستند و همین بحران توزیع که مسلمان را در حاشیه و بودائیان رادر متن قرار داده است، عامل اصلی تنش به شمار می‌رود.

میانمار عضو اتحادیه«آس‌آن» است و بخش عمده‌ای از «آس‌آن» مسلمان هستند، در اولین گام باید اتحادیه «آس‌آن» اعتراض کند به ویژه آن که قبلا هم، چنین رفتارهایی نسبت به تایلندی‌‌ها اتفاق افتاد، تایلندی‌هایی که مقیم میانمار بودند. گام دوم دنیای اسلام است. به هر حال مظالمی که روا داشته می‌شود در حق بخشی از مسلمانان است. متاسفانه توجه دنیای اسلام را استکبار به سمت دیگری جهت داده و از پرداختن به مسائل اساسی بازداشته شده‌اند و الان اقدام درست آن است که کشورهای اسلامی موضع‌گیری کنند. سومین گروه هم جامعه جهانی است به خصوص غربی‌ها و کسانی که به حقوق لیبرالی اعتقاد دارند و در مغز حقوق لیبرالی حقوق بشر است که این‌ها هم باید این نقض فاحش حقوق بشر را محکوم کنند. البته این‌ها در لفظ است و در کنار این‌ها باید اقدامات تنبیهی دیگری هم در شکل اعمال تحریم وفشارهای سیاسی بر دولت میانمار ایجاد کنند.

مسلمانان میانمار، مردم مظلومی هستند که دسترسی به هیچ جایی ندارند و صدایشان در هیچ جایی شنیده نمی‌شود. متاسفانه دنیای اسلام هم هیچ واکنشی نسبت به این جنایات نشان نداده و به جای این که توجهش به مساله میانمار باشد، توجهشان را به مسائل سوریه یعنی جایی که برادرکشی اتفاق افتاده به عنوان یک توطئه غربی جلب کرده‌اند و وقتی این‌ها ساکت باشند جامعه بین‌المللی هم متاسفانه سکوت خواهد کرد و این باعث می‌شود تا در قرن بیست و یکم و در عصر ارتباطات شاهد نقض فاحش حقوق بشر در این منطقه از جهان باشیم.

می‌خواهم از ۳ کودک برای شما بگویم. سه کودکی که شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با هم دارند. مثلا هر سه از پدر و مادری مسلمان متولد شده‌اند. هر سه در عین بی‌گناهی کشته شده‌اند. هر سه به وضع فجیعی کشته شده‌اند….